Zentsurarik ez liburutegietan

Borrianako (Valentzia) liburutegi publikoko haur eta kultur aldizkariak fisikoki kentzeko hartutako erabakiak salaketa ugari jaso ditu azken egunotan. Horren harira, FESABIDek argitara eman duen manifestuarekin bat egiten duela adierazi du ALDEEk, baina gogoeta ere egin du liburutegiek bizi duten egoeraz, guztiaren atzean dagoena azalera ekarriz beste behin.

FESABIDek liburutegietako zentsuraren aurkako manifestuan gogorarazi digunez, azken asteetan, benetako mamu bat arduratu da hainbat musika-ekitaldi eteteaz edo antzerki-lanen ekoizpena bertan behera uzteaz.

«Azken agerraldia 'zentsura-ekintza iraingarri bat egiteko izan da, Borrianako (Valentzia) liburutegi publikoko haur eta kultur aldizkariak fisikoki kentzeko, harpidetza bertan behera utzi gabe. Jakina, aldizkari horiek liburutegian egotea irizpide profesionalen ondorio izan zen; izan ere, erretiratze horrek ez du inolako oinarri objektiborik, arrazoi politikoetatik eratorritako erabaki pertsonal bat izan ezik, azken batean, zentsura-egintza batetik eratorritakoa: erabaki horretarako argudio-profesionala izan da aldizkariak salatzea eta leporatzea propaganda pankatalanista gisa, hau da, katalanez edo valentzieraz ekoitzitako eta argitaratutako aldizkariak zirela. Iraina, batez ere, hizkuntza hori lurralde horretako berezko eta benetakoa denean.

Azken adibide hori harpidetzak ezeztatzeko, tituluak kentzeko, berdintasuna bezalako gaiak zentsuratzeko edo lgtbiq+ liburu-funtsak gaitzesteko lehenagoko beste adibide batzuei gehitu dakieke.

FESABIDek, besteak beste, bibliotekonomiaren eta dokumentazioaren arloko elkarte eta elkargo profesionalak biltzen dituen Federazioa den aldetik, uste du zentsura aktiboko eta militanteko eragiketa edo ekintza horiek adierazpen- eta pentsamendu-askatasunari egindako erasoa direla, bai eta kulturarako sarbideari egindako erasoa ere». (Irakurri manifestua osorik)

ALDEEk bat egiten du manifestuarekin

Gustatzen zaigu pentsatzea liburutegi publikoek bermatzen dutela, aukera-berdintasuneko baldintzetan, herritar guztiak pentsamendura eta kulturara iristea, eta gizarte baten osasun demokratikoaren adierazle isilak direla.

Urratutako legeriak, aurrekonturik ezak, langile kualifikatuak ez eskatzeak kultura eta informaziorako sarbidearen kalitatea okertzen dute, baina, hauteskunde-programetan liburutegien gaiari ematen zaion garrantzia hutsaren hurrena denez, alderdi politikoek ez dute atzerapausotzat jotzen. Arnasten dugun airea bezala, liburutegiak oharkabean pasatzen dira, modu zakarrean eraso egiten dieten arte.

Gainditutzat jotzen genituen politika antidemokratikoak berragertzeak gure sistemaren hauskortasuna gogorarazten digu, baita liburutegiak bezalako erakundeak defendatu eta indartzeko beharra ere, pentsamendu mota guztietarako sarbide plural eta tolerantea zaintzen dutenak baitira.